Bee-forum article, "Arbeit macht Frei"

Het tekstje bracht me in de war. Dat gebrek aan tevredenheid een gevolg is van een calvinistisch opvoedingspatroon lijkt me inderdaad wel steek te houden. Groot gebracht met het klassieke gedachtengoed, probeer ik mijn job achter mijn computertje goed uit te voeren. Ik krijg het er de jongste jaren echter steeds lastiger mee. Ik kijk rond en al wat ik zie zijn grijze mensen die mooi geprogrammeerd elke morgen naar hun werk draven. Hun blik star rechtdoor, nauwelijks de tijd nemend om hun omgeving in zich op te nemen.
De gedachte jaagt me angst aan. Het kan toch niet dat het enige doel het halen van een pensioen is? Ik ben niet bereid mijn hele leven cadeau te geven aan deze maatschappij in ruil voor, wie weet, enkele jaren vrijheid. Ik ga steeds weer op zoek om uit deze gevangenis te ontsnappen, en al wat ik er aan overhoud zijn gesprekken die mijn "ontspoorde" gedachten weer op de rails zetten...
Maar om nu terug te komen op dat in de war zijn. Ben ik nu een existentieel ongelukkige die de perfectie nastreeft, of zit ik aan het begin van een gezonder leven?

Response

een korte reactie en een nadenkertje van Lao Tse

"Pas als ik loslaat wat ik ben,
word ik echt wie ik ben.
Pas als ik loslaat wat ik heb,
krijg ik echt wat ik nodig heb."

je werk is maar 1 deel van je leven, het is niet je leven...
werk is nodig om te leven, maar mag ook niet meer dan dat zijn en dat beseffen vele mensen niet, werken tot aan je pensioen is leuk, echt leven nog leuker
denk niet teveel aan de negatieve dingen en de dingen die je niet leuk vind, denk aan de dingen die wel leuk zou vinden en doe die ... of het nu over je werk gaat of iets anders

Response

VDB zaliger (alhoewel?) heeft zich de eeuwigheid toebedeeld door zijn beroemde uitspraak: "trop is teveel en teveel is trop".
Gaan werken bij de NMBS is zeker geen optie want van naar die rechte rails te kijken, krijg je nog vierkanter oogjes dan van computeren.
Als je dus echt wil ontsporen ...
Al ooit gedacht aan een screen saver die op je netvliezen tenminste reeds een tevreden indruk bakt?
De stap van netvliezen naar gemoed is niet zo groot indien je beseft dat de werkelijkheid toch maar het gevolg is van de zintuiglijke waarneming.
Het geluk is echter aan je zijde, al besef je het wellicht nog niet.
Een existentieel ongelukkige weet immers niet dat hij/zij ongelukkig is.
Het lijkt er dus op dat je licht merkt op het eind van de tunnel.
Hopelijk voor jou is het geen spoorwegtunnel want je weet nooit wanneer de belgische treinen komen.
Of je nu aan het begin staat van een gezonder leven?
Wel daar ben ik nog niet uit.
Wat is gezond?
Die retorische vraag tracht ik te omzeilen met de volgende stelling:
Als je maar voldoende gezond van geest bent om te leven en niet om te worden geleefd, maakt het niet echt uit wat je doet.

---
Een westerse man op zoek naar de zin van het leven, laat alles achter en vertrekt naar India.
Hij besteedt jaren van zijn leven als volgeling van allerlei goeroes, hunkerend naar wijsheid en waarheid.
Uiteindelijk keert hij terug naar zijn bakermat New York.
Jaren later ontmoet hij daar 1 van zijn ex-goeroes, die er even op bezoek komt.
De goeroe vraagt de man: "Ben je nu gelukkig ?"
De man antwoordt:
"I am a taxi driver and I know every street of New York."

If you would like to post a response to this article, fill out this form completely...

Copyright © 2001, Midgard bvba. All rights reserved.
be.aware is a trade mark of G. De Snijder