Bee-line essay, "Pampers en de essentie"

Een beetje filosofie kan nooit kwaad, dacht ik vorige week.
Een manier als een ander om de alledaagse sh.. te overstijgen.
Overmand door weinig blijmoedige gedachten, vroeg mijn diepste Zijn
zich af:
Wat is er essentieel in ons dagdagelijks leven?
Eten?
Bah, neen!
We eten veel te veel, eten vaak uit gewoonte, eten omdat het
12 uur is of 18 uur. Al eens getest hoe lang je zonder eten kan?
Hoe lang je normaal kunt blijven functioneren zonder eten?
Je zou versteld staan.
Drinken?
Da's iets anders.
Geloof me, je kan niet zonder vocht.
Sex?
Eigenlijk kan je niet zonder maar je kan altijd je plan trekken.
Dus je sterft er niet van als je alleen zit.
Een dak boven je hoofd?
Ook dat is relatief.
Zolang het niet binnen regent, is het in principe in orde.
Je slaapt even goed in een caravan, een mobile home, een blokhut
als in een villa.
En verder?
Kleren?
De kleren maken de man en ... de vrouw kiest ze.
Trouwens wie wil er nu nog een echte vent zijn?

De echt belangrijke, de onmisbare dingen liggen veel minder voor de hand.
Neem nu 'rubber'.
Hoe zou een moderne mens zonder rubber door het leven moeten?
Al is stil gestaan bij de gevolgen?
Geen auto- of fietsbanden meer. Vergeet je hedendaagse mobiliteit.
Lekker vierkant rijden op de velgen, terug met paard en kar op houten wielen.
Niet overtuigd?
Wel neem het dan iets kleiner, neem het onnozelste rubberen ding.
Ja, een dichting. Een 'joinke' in de volksmond.
Een ridicuul object dat zolang het zijn ding doet, niet aanwezig, zelfs onbestaand lijkt.
Een in wezen onzichtbare essentie.
Onzichtbaar tot ... het zijn taak verzuimt en moedwillig in de kleren kruipt van een venijnige druiper, de rustigste zenuwen spoedig in alle staten brengt terwijl het druppel na druppel oorverdovend water plenst.
Incontinentie van de ergste soort waarvoor elke pamper het onderspit delven moet.

Als jouw leven door een dergelijke essentie in een tranendal verzeilt, helpt er maar 1 ding:

Get a life! Get a joint.