Bee-line essay, "Kerstmis"

(niet voor gevoelige lezers)

*** Is er wat Mis met onze kerst?

Christ climbed down
from his bare Tree
this year
and ran away to where
there were no rootless Christmas trees
hung with candycanes and breakable stars
-
-
-
Christ climbed down
from his bare Tree
this year
and softly stole away into
some anonymous Mary's womb again
where in the darkest night
of everybody's anonymous soul
He waits again
an unimaginable
and impossibly
Immaculate Reconception
the very craziest
of second Comings

--- begin- en eindstrofe uit het gedicht "Christ climbed down"
van Lawrence Ferlinghetti, behorend tot het deel "Oral Messages"
uit de dichtbundel "A Coney Island of the Mind" geschreven in 1955.

De toon van mijn column is met dit gedicht onherroepelijk gezet.

De jaarlijks terugkerende kerstverlichtingen in de winkelstraten (en nu zelfs reeds aan huisgevels), de opdringerige kerstreclame, de mistletoes aan de voordeuren en de bergen kerstgeschenken onder kerstbomen, kijk ik met lede ogen aan en ontfutselt me steevast binnensmonds: "daar gaan we weer"
En dan die "jingle bell" geluiden die je overal rond en in de oren slaan.
Vreselijk! er is geen ander woord voor.
Mistletoes, geen vrouw des huizes weet dat ze je kussen moet als je voorbij of onder dat ding loopt.
Wat een afknapper! wat een droevig onthaal.
Ieder jaar kruipt de kerstmis-selijkheid me in de kleren als een dikke mot en raak ik het terug maar kwijt na 2 januari.
Maar voor vele mensen start dan pas de misselijkheid.
Een misselijkheid uit indegestie door overdaad Žn van verbijstering.
Ja, verbijsterd hoe zwaar en ondoordacht ze weer hun bankrekening hebben geplunderd en daarom in januari hun buikriem extra hard zullen moeten aanspannen.
Al is die opgefokte sfeer niet aan mij besteed, er is geen ontkomen aan tenzij je vlucht naar een moslimgebied ofwel van de aardbol verdwijnt (als je op veilig speelt).
Dat de commercie scrupuleus die kerstkoe uitmelkt, kan ik nog begrijpen, je verwacht daar uiteindelijk ook niks anders van maar ... dat zoveel mensen zich daar gelukzalig aan overgeven,
als in een roes of trance de kersttijd ondergaan, gedwee bereid zijn zichzelf uit te melken, DAT kan er bij mij niet in.
Masochisme is de mens niet vreemd, dat weet ik , maar dat zoiets als Kerstmis een dergelijke vorm van massa- psychose kan veroorzaken, grenst aan het ongelovelijke.
Ongelovelijk voor wie het niet geloven kan.
Ja, het kerstgebeuren is niet voor niets al eeuwen lang een christelijke traditie.
Misselijkheid als een reflex van christelijke zelfkastijding: "na genot komt lijden".

*** Christmas of Kerstmis?

Het mag eens gezegd worden (we moeten ons immers niet altijd minderwaardig voelen).
Wij zijn in het woordgebruik eerlijker dan de engelstaligen.
Neem nu het engelse "Christmas" en het nederlandse "Kerstmis".
Christ verwijst naar Christus m.a.w. de engelsen zeggen: Christmas is een christelijk feest.
Kerst komt van het werkwoord "kerstenen" (in het christendom opnemen), Kerstmis is dus voor ons nederlandstaligen een christelijk gemaakt feest.
Er was dus eerst iets anders.
Neen ? Ja !!!, wees maar zeker.
Gebruiken die er bij de zogenaamde heidenen toch niet uit te krijgen waren, werden door de
christelijke kerk maar verkerstend.
Kerstmis is daar het overduidelijkst voorbeeld van en is dus ... niet zo heilig als het er "moet" uitzien.
Het is een nepsymbool voor iets anders.

*** Midwinterzonnewende ...

Van oudsher zijn de dertien dagen vanaf 21 december de hoogtijd van de jaarcyclus.
In de tijd dus dat de mensen nog leefden met de seizoenen, met licht en duisternis,
onderhevig waren aan de grillen van de natuur.
Is het niet evident dat als de dagen terug lengen, de duisternis eindelijk weer begint te wijken voor het licht, dat dit voor oer-natuur-mensen belangrijk genoeg is om 13 dagen
uit de bol te gaan?
Maar wat hebben wij daar nu nog aan?
Er is vandaag geen duisternis meer, een druk op de schakelaar volstaat om ons te verlossen van de duisternis.
Gewoonlijk drukken we reeds als het aan het schemeren gaat.
Wie kent nu nog de gezelligheid van schemerte?
Met welke duisternis worden wij nu nog geconfronteerd?
Het natuurgevoel van de westerse mens is al ruim 200 jaar zoek, weggedrongen
met de electrische lampen.

*** Zalige Vrede

Vrede op aarde, Zalig Kerstmis ... ach komaan.
Op Kerstdag zwijgen de geweren en 's anderendaags lopen ze weer zalig warm.

Beste mensheid,
Als jullie "echt" van goede wil zijn, wordt dan weer heidens.
Laat Kerst in vrede rusten en laat het Licht terug van binnenuit schijnen.
Dat zou pas zalig zijn.