Bee-line essay, "4ussen"

*** Ja watte!

"Beroep?" vraagt de ambtenaar.
-"Zelfstandige"
"Ah .. en wat doet mijnheer dan?"
- "Watte?"
Hier krijgt mijn vrouw het van op de heupen.
Al jaren poogt ze me minstens 'wablieft' aan te smeren, in de hoop me ooit 'excuseer' over de lippen te horen rollen.
Geduld is een mooie deugd.
Watte is echter mijn manier om mijn ongenoegen te laten blijken in situaties waar geacht wordt keurig en 'straight' te blijven.
Watte zegt zoveel meer als wablieft zonder iets meer te (moeten) zeggen.
Wablieft? Ik heb het niet begrepen, wilt u dat nog eens herhalen a.u.b.?
Watte hebde nu weer te mekkeren? Met watte gaat ge me nu weer ambeteren?
WATTE!!!! Straks draai ik je tong achter je oren.
Begrijpen jullie?
Watte gevolgd door een ? of een ! levert reeds een wereld van verschil op.

"Met wat houdt mijnheer zich zoal onledig, met wat verdient mijnheer de kost?"
-"Watte?"
"Van wat leeft mijnheer?"
-"Ik leef van bacterie‘n, schimmels en gisten."
"Mijnheer is wetenschapper?"
-"Neen, mijnheer maakt kaas zodat jouw madam als ze tenminste met gezond verstand naar de winkel gaat goede kost op tafel kan zetten terwijl jij je onledig houdt met idiote vragen stellen."

*** Wat is dadde?

Mijn oudste zoon verdiept zich als bio-medische wetenschapsstudent in de wereld van bacterie‘n en virussen.
Volgende maand maakt hij de keuze voor zijn thesis en daarmee start hij willens nillens het graafwerk waarop hij achteraf de fundamenten van zijn leven legt.
Worden het de bacterie‘n of worden het de virussen waarin hij gaat ploeteren?
Legt hij de wortels van het HIV virus bloot of muteert hij een of andere achterbakse bacteriestam tot probiotische zaligmakers voor ons afgepeigerd darmstelsel?
Geloof me of niet, ik ben een tevreden vader.
Hij heeft het goed begrepen: "Wie het kleine niet eert, is 't grote niet weert."
De drang te doorgronden, op zoek te gaan, het verlangen iets zinvols bij te dragen zijn eigenschappen die ook als je het ooit niet meer zo begrepen hebt op de wetenschap je als mens een stuk verder kunnen brengen.
De voorbije week hoorde ik trouwens uit goede bron: "Mensen zijn virussen met schoenen aan."

*** Vier russen

Vier melancholische russen steken de koppen bij elkaar en zoals het vier russen betaamt stellen zij zich zwaarmoedige levensvragen.
De eerste van de vier russen zucht: "Het leven is absurd."
Zegt de tweede van de vier russen: "Tot daar aan toe, maar wat zouden wij zonder zijn?"
De derde, nog wat groen achter de oren, kan er nog mee lachen: "Ons leven is zoals het geluk, men vindt ons nooit"
De vierde van de virussen, degene die het langst heeft gezwegen, fluistert angstvallig: "Ssstt ... van leven ga je dood".