Bee-line essay, "What are your POI?"

Niet te verwarren met KOI, een dure vettige Japanese spleetoogvis die menig achtertuinvijver bezoedelt, blijkt het woord POI te verwijzen naar Points Of Interest.
Als je die al zou hebben, kun je vandaag met dit drieletterwoord wat hipper voor de dag komen.
Je weet maar nooit waar het goed voor is.
Voortaan hoef je het niet meer platvloers met het woord hobby te stellen of het synoniem geworden "Gamma".
Mijn huisgenoten hebben mij de voorbije week moreel gedwongen tot het bezorgen van een kerstgeschenkenlijst. Het stond al jaren op hun verlanglijstje.
Als je maar lang genoeg volhoudt, krijg je iedereen uiteindelijk murw.
Zo blijkt nog maar eens.
Ze weten anders niet wat kopen, zeggen ze, en dan voelen ze zich schuldig.
Je bent ook zo'n moeilijke mens waarvoor je moeilijk iets kunt kopen, vinden ze gemakkelijk.
Wat is de bedoeling van een geschenk? Het antwoord is toch niet moeilijk, of wel?
De ontvanger verrassen. Ja, je leest het goed: verrassen.
Wat is er zo verrassend als je vooraf weet wat er in het pakje zit, terwijl je eerst nog enthousiast moet faken hoe nieuwsgierig je bent en 5 minuten moet rotzooien om het ding bloot te krijgen?
Please, enlighten me. Wat mis ik hier?
Maar goed, het leven moet verder. Er is leven na kerstmis.
Wat moet, moet.
What are your POI? vroeg ik me de voorbije week tijdens onbewaakte ogenblikken af.
Of kortweg, wat zou je (nog) willen hebben?
En ik betrap er me zelf op dat ik zit te denken: "Wat wil ik nog kwijt? Wat wil ik nog missen als kiespijn?
Hoe kan ik opnieuw beginnen zonder al die door de jaren opgestapelde ballast?
Wat heb ik daarvoor nodig?
Geluk, creativiteit, gezond boerenverstand, ... meer moet dat niet zijn.
Maar het zal weer niet goed genoeg zijn voor het lijstje, voel ik al aankomen.
Hoe pak je die dingen immers in?
Maar dat hoort niet tot mijn POI ... moeilijk gaat ook.