Bee-line essay, "De macht der gewoonte"

We spreken er nogal gewoontjes over, staan er niet bij stil welke impact gewoontes hebben op ons dagelijks leven.
Stel je nu even een dag voor zonder (en laat ons die gemakshalve dag 1 noemen).

's Morgens te laat opstaan omdat je ingebouwde klok niet meer werkt, nog een kwartier verliezen met je af te vragen of je je eerst zult scheren of eerst je tanden zult poetsen en dan douchen.
Maar dat is nog maar het begin.
Wanneer de kleine of grote ontlasting, welk ontbijt, op welke stoel aan tafel ga je plaatsnemen, zet jij of iemand anders de vuilzakken buiten?
Heb je al of niet een ochtendhumeur? Neem je de auto of het openbaar vervoer naar je werk?
Beslis je om te vroeg of te laat op de werkplek te verschijnen?
Welke smoes verzin je, wie begroet je vriendelijk op kantoor, waar begin je het eerst aan?
En zo verder, en zo ...
Als na een vreselijk zware dag de avond is gevallen, je de beslissing neemt dat het genoeg is geweest, sta je voor de laatste maar niet onbelangrijke keuze:
Aan welke kant van het bed leg je je vermoeide lichaamsdelen neer om te genieten van een vredevolle welverdiende nachtrust?
Zoals jullie merken, word je de godganse dag door geplaagd met kleine en/of grote te maken keuzes om de chaos van het dagdagelijkse leven het hoofd te bieden.
Stel je voor dat je op dag 2 de beslissing neemt te wennen aan je keuzes van dag 1.
Alras merk je dat uit wat je ŽŽnmaal hebt gedaan nog zo maar geen gewoonte groeit.
Neen, een gewoonte aanleren vraagt tijd.
Het is pas als een gedragspatroon uitgevoerd wordt zonder nadenken, als het ware een tweede natuur is geworden, dat je kan spreken van een gewoonte.
Vanaf dan geeft het je leven structuur en vorm, een comfortabele zekerheid, een rustgevend kader.
Nochthans is aan de macht der gewoonte een dilemma verbonden.
Gewenning kan immers ontsporen tot afstomping als je slaaf bent geworden van je gewoontes.
Zo nu en dan je eigen gewoontes in vraag stellen, lijkt mij niet onverstandig.
En dan zijn er nog de befaamde slechte gewoontes, die mij zeker niet vreemd zijn.

Maar goede of slechte gewoontes, ŽŽn ding staat vast.
Prijs je gelukkig.
Niemand kan gewoonweg zonder.

"Alzheimering" (*)

Alz je vandaag vergeten bent wat er gisteren is gebeurd
alz iedere nieuwe dag je hele leven wordt
alz je leven een keten is van ŽŽn-dagen lang
dan is hij je trouwe leefgenoot
die dag na dag het licht wat verder dimt:
Avondschemering
tot het nachtelijk duister valt
over de dag,
je laatste dag.

---
(*)
om ze zeker niet te vergeten en de herinnering levend te houden
opgedragen aan hen die onmachtig zijn geworden in de gewoonte