Bee-line essay, "Oost west, paasbest"

*** Paasbeesten

Wat heeft Pasen met dieren ?
Is het jullie nog niet opgevallen hoeveel beesten de revue passeren met Pasen?
Het lam, de haas, de kip en zelfs de os.
Te gek.
Een paaslam en zelfs die paasos is aanneembaar gelet op de offerpraktijken in sommige religies.
Laisser faire, laiser vivre of gun ieder diertje zijn pleziertje.
De paaskip lijkt mij daarentegen voor de handliggend.
Een kip legt eieren en vermits het paasei zinnebeeld is van het nieuwe leven dat rond Pasen de kop opsteekt, vind ik dat persoonlijk niet ver gezocht.
Maar die haas ?
Waarom is dat beest er in hemelsnaam bijgesleurd?

*** Paasbest

Vroeger kreeg ik net voor Pasen nieuwe kleren.
Op paaszondag werd ik dan met nieuw textiel naar de hoogmis gestuurd.
Daarna was 't eieren rapen op de koer achter het ouderlijk huis.
Wellicht onbegrijpbaar voor jullie maar ik was ieder jaar blij dat Pasen achter de rug was.
Ik weet het, ik heb iets met, of beter tegen, feestdagen.
Het begon al met die nieuwe kleren.
De huisleverancier was steevast de jood in Vilvoorde.
In mijn onschuldige kinderogen een duistere kledingszaak waar het begrip "modern" net zo kosjer leek als werken op Sabbat
Had ik dat jaar dan toch nog enige optimistische vooruitzichten dan werden die meteen de grond ingeboord als mijn vader besloot moeder's rol even over te nemen.
Tientallen spullen passen, honderd keer omdraaien, vooruit lopen, geen commentaar leveren en tenslotte terug de bus op naar Machelen met een setje kleren die ik gegarandeerd op mijn achttiende nog kon dragen.
Dan krijg je eens iets.
Puur afzien.
En ˇˇnmaal thuis terug passen, vooruit lopen en omkeren.
Tot die glinster in zijn ogen kwam en dat betekende zoveel als: 't zit goed, 't past, 't geld is goed gespendeerd.
't Past, waar haalde hij het?

Wanneer komen de paasklokken nu ? vroeg ik op paasochtend.
Antwoord: Na de hoogmis.
Ja, dan hadden ze tijd om die eieren te leggen.
Niet dat ik zo ge•nteresseerd was maar op Pasen ben je, zelfs als kind, iets toegevelijker.
Ik wist op voorhand waar ze lagen, ik had ze met de ogen dicht kunnen vinden.
De meesten zaten in van die met kippen en hazen beschilderde kartonnen reuze-eieren.
Die kwamen ˇˇn keer per jaar uit die doos op zolder.
Jammer eigenlijk, ik heb die speciale paaschocolade nooit lekker gevonden.
Gelukkig kon vanaf paasmaandag de echte vakantie beginnen, hingen de kleren in de kast en lagen de eieren te smelten.

*** Zaken die blijven.

Computers, spelconsolen vormen voor het jonge grut geen geheimen meer .
Je zou dus denken dat ze niet meer wakker liggen van die paasklokken.
Niets is minder waar.
Dinsdag vroeg de jongste terwijl ik hem in bed stopte: "Komen de paasklokken dit jaar nog?"
"Wat denk je?" antwoordde ik minzaam.
"Waarom niet eigenlijk?"
"Waarom niet ? omdat hier vlak boven ons huis de landingsroute loopt voor de vliegtuigen.
Misschien nemen ze wel een andere weg. Die klokken zijn ook niet dom, weet je. Als je zo ver moet vliegen naar Rome en dan nog eens terug, dan let je wel op je klepels.
Daarbij als ze hier toch voorbij vliegen en hun eieren droppen dan zal er niet veel van over schieten."
"Dan spannen we lakens in de tuin zoals Jommeke."
"En als 't regent zondag ?"
"Ze zullen de tijd niet krijgen nat te worden want ik ben verschrikkelijk snel."

Wat kun je daar nog tegen inbrengen?
Ik hoop dat de bakker nog eieren heeft.

"Hoef je geen nieuwe kleren?" met enig heimwee in het achterhoofd.
"Neen, ik kreeg er pas nog."
Tuurlijk, tegenwoordig is 't iedere week Pasen.
Je kan die derde wereldkinderen toch hun werk niet afnemen door alleen met Pasen goedkope kleren te kopen.
Je bent voor ontwikkelingshulp of je bent het niet.
"Wat eten we zondag?" bedacht de slechtste eter van ons allen.
"Bij mij thuis aten ze op Pasen ossetong in madeirasaus."
"Eikes, wat is dat?".
"Geen paniek want dat eten wij zondag niet."
"Waarom niet?"
"Omdat wat een ander in zijn mond heeft gehad, wij niet meer eten."