Bee-line essay, "Wat duurt het langst ?"

21 maart.
Een nieuwe lente, een nieuw geluid ?
Vergeet het.
Enkel het vertrouwde geluid van neersijpelend water.
Regen, regen en zelfs geen klein beetje.
Waar blijven ze 't halen?

21 maart.
Uitgeroepen tot Internationale Dag van de Slaap.
Hoeveel zou dat BedKing gekost hebben?
Zouden ze het rotweer er gratis bijgekregen hebben?

21 maart.
Mijn Dag van de Weemoed. (*)
Wat gaat de tijd snel.
De tiende verjaardag van mijn vader zonder vader.
Het lijkt gisteren nog.
Wat hebben mannen met vaders?
Ook geen klein beetje.
Vaak jaren strijd en ontkenning.
Tot in een moment van (zeldzame) helderheid het besef komt dat je
een vage afdruk bent van het origineel, het resultaat van een drukproef
met te weinig inkt op de rol.
Ook vrouwen hebben iets met vaders.
Een wetenschappelijk verslag in het vakblad Nature Genetics toont onomstotelijk aan dat vrouwen aangetrokken worden door mannen die ruiken als hun vader.
Ik heb altijd geweten dat die aftershaves, deodorants en parfums niets terzake
doen. Al doet de schoonheidsindustrie tegenwoordig gouden zaken met producten voor de zogenaamde Nieuwe Man.
Wat/wie is dat, 'de nieuwe man' ?
Het wordt er niet makkelijker op for the rest of us.
De ene week is de 'softie' het ideaal, de week daarna de 'lad' en nog wat later de 'dude'.
Wat is 't nu, vragen wij ons af.
Mannen willen duidelijkheid.
Mannen raken ontregeld.
Zoveel is duidelijk.
Persoonlijk lig ik daar niet wakker van.
Mij lijkt het veel geblaat.
En weten jullie waarom?
Een schaap kan blaten met zijn mond vol gras;
een schaap blaat dus niet steeds van honger.

Het zal allemaal zijn tijd wel duren zeker?
Trouwens er is maar ŽŽn ding dat het langst duurt en dat is de eeuwigheid.
Zonder onderscheid.

---
(*)
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht
In een oud stadje, langs de watergracht.
In huis was 't donker, maar de stille straat
Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat
Nog licht, er viel een gouden blanke schijn
Over de gevels in mijn raamkozijn.
Dan blies een jongen als een orgelpijp,
De klanken schudden in de lucht zo rijp
Als jonge kersen, wen een lentewind
In 't bosje opgaat en zijn reis begint.
Hij dwaald' over de bruggen, op den wal
Van 't water, langzaam gaande, overal
Als 'n jonge vogel fluitend, onbewust
Van eigen blijheid om de avondrust.
En menig moe man, die zijn avondmaal
Nam, luisterde, als naar een oud verhaal,
Glimlachend, en een hand die 't venster sloot,
Talmde een poze wijl de jongen floot.
(Aanhef van Herman Gorter's 'Mei')