Bee-line essay, "Het R.R syndroom"

Ik heb nog ruim 3 maanden kalendertijd om het nieuwe kippenhok
neer te poten.
Moet ik daar nog van aftrekken:
1 week in mei, 2 weken in juli en enkele weekendjes "slecht weer -
geen goesting - rugpijn - tussendoortjes".
Het is dus september voor ik er erg in heb, daar hoef ik geen tekening
voor te maken.
Ik kan beter mijn latijn steken in het bouwplan.
Menig kippenhok heb ik doorheen de jaren in elkaar geknutseld.
Het laatste, en nog steeds dienstdoende, is een verbouwd hondenhok.
Daar heeft mijn trouwe hond, Frodo, jarenlang naast gelegen, tot ze aan
kanker bezweek.
Initieel goed voor 6 kippen en 1 haan, nu voor 6 kippen.
Vraag me niet wat met de haan is gebeurd, jullie willen het niet weten.
Ik zit er althans voor niks tussen.
Kelderverdiep, een apart legvertrek, zonneterras ...
Kortom dat hok was en is in orde.
Maar het belangrijkste om te vertellen is dat het geen duit heeft gekost.
Allemaal recup en creatieve timmerij.
Daar was ik echt goed in.
Geef mij een hamer en nagels en ik verbaas jullie.
Vandaag kan ik echter met die autodidactische ervaring niet veel aanvangen.
Het nieuwe hok moet het daglicht zien in een residenti‘le wijk.
Begrijpen julle me ?
Kippen moeten in die context conform gehuisvest worden, volgens de regels van de kunst en de ruimtelijke verordeningen.
Dus ook geen hybride kippen meer maar rasechte;
kiekens die eieren leggen wanneer het hun past.
Last van teveel aan cholesterol zit er heus niet in.
Bovenop de eisen van ruimtelijke welvoegelijkheid heeft
deze eigenste bouwheer ook nog af te rekenen met wat ik zou durven noemen
een "P.P. tengevolge het R.R. syndroom".

Tja, een persoonlijk probleem.
Geen paniek en ook geen medelijden want het is slechts een luxe probleem.
Pas op, ik leid geen lui-lekker-leventje in de ware zin van het woord.
Mijn werkdagen zijn goed gevuld-just believe me- maar in vergelijking met wat zich tot een zevental jaren terug dagelijks afspeelde,
lijken ze een aanhoudende lagere schoolervaring met weinig huiswerk.
Ik ben daar wat lui en laks van geworden, ja zelfs wat onbeholpen en onverschillig.
't Doet eens deugd de harde waarheid bij naam en toemaam te benoemen.
Wat een therapeutische kick!

Het summier beschreven gedragspatroon zijn symptomen van het R.R. syndroom.
In de volksmond beter bekend als: "Rust roest".

Zijn er remedies voor dergelijk modern ongemak?
Ongetwijfeld hoor ik jullie, als actieve lezers, volmondig adviseren.
Ja, ja ... dat zal wel.
Maar welke passen in mijn kraam ?
Elke dag gaan joggen in weer en wind misschien?
Met de fiets naar het werk?
Thermostaat op 15¡C?

Gisteren viel mijn oog op een korte zinsnede onderaan een e-mail en dat stemde me tot nadenken.

Stick with what you know and travel light; if you only carry a hammer then
all problems are nails.

Wat zei ik ook al weer ? Geef mij een hamer en nagels ...

---
Waar de behaaglijkheid ophoudt en de nood begint, daar vangt de opvoeding aan die het leven ons geven wil (Herman Hesse)