Bee-line essay, "Is den baas er?"

*** op z'n minst oudbollig

Wij werken in de kaasmakerij met drie: twee vrouwspersonen en ��n manspersoon.
Oudbollige woorden die wanneer ze het trommelvlies raken aanstonds een toon zetten van lompigheid en platvloersheid.
Ze hebben trouwens ook een degenerende bijklank, vinden jullie ook niet ?
Net als het woordje "baas".
Over dat woordje wil ik het nu even hebben.

*** mannen

Het is met perioden maar er zijn weken dat de ene vertegenwoordiger
na de andere de kaasmakerij platloopt.
De meesten vragen dan steevast bij de aanblik van de vrouwen: "Is den baas er?".
Als ik op dat ogenblik niet in de productieruimte ben, komt Magda of Miriam me met een grijns op de mond verwittigen: "D'r is er ene voor den baas. Komt ge ?".
Ik weet dan al op voorhand wat type me te wachten staat.
In ieder geval een vent want een vrouw zegt zoiets niet.
Die weten wel beter en zijn daar gewoonlijk ook te fijngevoelig voor.
Verder vermoed ik dat ze uitgaande van onze locatie -een godvergeten plek op den buiten- veronderstellen dat we nogal boers zijn aangelegd en wellicht nog van gisteren zijn.
Hun verkoopsinstinct dwingt hen autochtonen aan te spreken in hun eigen taal.
Dat vertaalt zich dan in niet te moeilijke klap, vergezeld van een ongedwongen lichaamstaal die er lijkt op te wijzen dat de persoon in kwestie zich bij ons reeds jaren in zijn sas voelt.
Straight to the point "Is den baas er?" want met vrouwen is toch niks aan te vangen en ik kan me dat hier permitteren want Kristien Hemmerechts zal hier toch nog nooit gepasseerd zijn.

Dit type man staat me dan op te wachten met de bedoeling een hele hap tijd van mijn kortstondig leven in beslag te nemen.

*** adrenaline

Kijk, zo iemand zal het geweten hebben en het niet licht vergeten.
Ik weet dat ik er iets moet aan doen maar als mijn adrenalinespiegel uit de pan zwiert, heb ik mezelf eigenlijk niet meer in de hand.
't Is anders begot al zo moeilijk.
Die luttele zeven meter die ik af te leggen heb naar de winkelruimte zijn meer dan voldoende om het ongewenst effect te veroorzaken.
Mijn vrouw zegt vaak: "Je analyseert de dingen wel meestal snel en correct maar als je nu eens zou leren je assertiviteit op een rustiger en meer gevatte wijze over te brengen, dan zou je nog een goeie kunnen worden. Gij hebt wel verstand en inzicht maar geen manieren."

*** oefening baart kunst

Dat van die manieren, dat knaagt.
En daarom heb ik deze week besloten mezelf te verplichten tot regelmatige denkoefeningen.
Kwestie van voorbereid te zijn op het moment supr�me.
Volgende week heb ik een weekje welverdiend verlof.
Op een week tijd moet ik toch wel met "iets" voor de dag komen.
In de maand mei vallen ze met bosjes,'t is dus het goede moment en ik kan maar beter snel goede punten halen.

Gevatte opmerkingen, rustig blijven ...
Misschien iets in de stijl van:
"Is den baas er?"
- "Den baas zit thuis op zijn gemak."

Alle begin is moeilijk, niet?