Bee-line essay, "Melk voor elk"

"Wie heeft voor vandaag die 5 liter melk besteld?" vroeg ik vanmorgen.
"Geen idee."
De gebruikelijke dooddoener.
Om de tijd te doden terwijl de melk in de kaasbakken loopt, zoek
ik maar naar mogelijke antwoorden op een totaal nutteloze vraag.

Misschien die klant met zijn veulen? Merrie zonder melk of was 't
zonder instinct?
Ik weet het niet meer.
Of die met zijn te grote nest puppies. Teveel muilen voor te weinig spenen.
Tja, wat (jonge) dieren lijden kunnen.
Een mens staat er niet bij stil maar dergelijke prille levenservaringen
moeten toch ongetwijfeld traumatische sporen nalaten.
Neem nu dat kamelenjong (of hoe heet een pasgeboren kameel?) uit
het Domein Plankendael dat vorig jaar het levenslicht zag naast moeder
kameel.
Moeder zag het resultaat van haar gedwongen frivole escapades niet
zitten, al was het enkel uit koppig verzet tegen de vooropgestelde geboorteplanning van het plaatselijk management.
Foert, zei de kameel.
Weken aan een stuk zijn ze vanuit Plankendael geitenmelk komen
ophalen. Emmers melk want zo'n beest kan drinken. Al is het woord drinken
hier niet meer van toepassing.
Ik heb de naam geweten van dat kameeltje maar ook dat ontglipt me weer.
De geitenmelk heeft haar diensten bewezen.
De Georges, laat mij gemakshalve die naam maar hanteren, heeft het gehaald.
Ik ben zelf nog niet gaan kijken maar als je door de grote vogelkooi heen loopt
naar het einde van het domein toe dat tegen de steenweg grenst, kom je hem
ongetwijfeld tegen.
Op die meditatieve werkmomenten vraag ik me dan af of je het aan dat beest zou kunnen merken dat zijn bult groot is geworden door geitenmelk.
Je staat voor die kamelen, je bekijkt ze 1 voor 1 en dan zeg je zonder aarzeling:
"Da's de Georges". Zou dat kunnen?

Of neem nu die heer met zijn kanariepietjes.
Ik dacht eerst dat hij het over duiven had maar dat was een ongewilde vergissing.
"Neen, neen, het is voor mijn kanaries" licht verontwaardigd over mijn gebrekkig inschattingsvermogen van zijn persoon.
Had hij zich net daarvoor immers niet ongevraagd voorgesteld als hoofdaankoper wijnen van 's lands bekendste grootwarenhuisketen.
Alstublieft zeg, toch geen ordinaire duivenmelker.
Voor dezelfde moeite had ik met mijn vrijpostige domme kop een nog slechtere indruk kunnen maken met de, voor wat mij betreft, aannemelijke opmerking:
"Awel, een duivenmelker die niet kan melken. Dat is ook den eerste."
Neen, mijnheer kweekt kanarievogels pour les concours.
Een hele uitleg weliswaar welke er bondig vertaalt op neerkwam dat hij van de onverslagen kampioen der kanariepietjes de gouden tip had meegekregen (dat moet geld gekost hebben of wijn...) dat je kanaries geitenmelk moet voeren om met mooie blinkende kleuren uit te kunnen pakken.
Kijk, ik heb op 20 melkjaren al wel meer onzin gehoord maar omdat je nooit te oud bent om te leren, vroeg ik hem naar het waarom.
"Wel dat is omdat er in geitenmelk geen lactose zit en lactose is slecht voor .... blablaba".
De eerste premisse van de logische redenering welke me dan in alle stilte door het achterhoofd scheert, is:"Een hoofdaankoper wijn is goedgelovig".
De tweede premisse:" Een hoofdaankoper wijn koopt voor ons, consumenten, lekkere wijnen aan".
Conclusie:" Consumenten kopen lekkere wijnen van een goedgelovige hoofdaankoper wijn".
Ik ben het volkomen met jullie eens: gebrekkige logica.
Het dilemma waar ik dan mee zit, is of ik betrokkene in zijn gelukkige staat van onschuld en beter weten laat, of ik tegen het imago in van de simpele kaasboer zijn waanbeeld met objectieve wetenschappelijkheid de grond inboor.
Het antwoord laat zich in dit geval raden.
Mij volkomen bewust van de traumatische gevolgen voor de klant, mijn verantwoordelijkheid als melkleverancier ten spijt, M.O.E.T. ik hem er op wijzen
dat melk melk is omdat er melksuiker in zit. En melksuiker is een ander woord voor lactose. Dus in geitenmelk zit er lactose.
Bijgevolg drinken die kanariepietjes nodeloos geitenmelk.
Om nog maar te zwijgen van hun opgelopen traumatische ervaringen welke
ontegensprekelijk hun weerslag zullen vinden in povere wedstrijduitslagen.
Hoe kan je nu fatsoenlijk de kost verdienen met zo'n job aan 1 EUR per liter
als je dat allemaal moet opbrengen? vraag ik me op die dromerige momenten wel eens af.
Is 't niet voor den hond, een kameel, veulens, kanariepietjes of gelukkig ook voor mensenkinderen, dan is 't omdat er weinig cholesterol of veel kalk in zit,
of geen hormonen of kleine vetbolletjes of van horen zeggen.
Kortom bij ons is er melk voor elk.