Bee-line essay, "No gates, no bill"

Hebben jullie ook soms dat wezenlijk gevoel aan jullie lot overgelaten te zijn, te behoren tot een verwaarloosde groep van menselijke specimens?
Vorig jaar overkwam me nog zo een schrijnend en flagrant voorbeeld van discriminatie.
De boosdoener in dit geval was de ARI-dienst van de NMBS.
Als jaren trouwe abonnee op de diskettes van de uurregelingen en tarieven van de NMBS, schaften ze halverwege dat jaar de diskettes af en werden er enkel nog CD-ROM's bezorgd.
Gelukkig beschikte ik reeds over een computer uitgerust met die digitale drager maar jammer genoeg bleek de oorspronkelijke keuze tussen een Windows of Mac geformateerde drager niet meer mogelijk.
"Enkel nog Windows, Mijnheer! Sorry maar dat komt van bovenaf, da's niet MIJN fout."
Geen geld terug, geen schriftelijke verontschuldigingen, niets.
Ik behoor tot de groep van klanten welke te verwaarlozen zijn. Misschien zelfs ongewenst.
Daar wordt ik dus pisnijdig van. En dat voor een openbare dienst waar ik, terloops opgemerkt, ook belastingen voor betaal.
95% van de digitale consumenten kennen dit probleem niet, the rest of us wel.
Wij, de roependen in de woestijn, pestlijders in het digitale tijdperk.
Maar daar komt verandering in als ik de krant van enkele dagen terug objectief heb gelezen.
De GROEN gaan het DOEN.
(Eeen gevaarlijke stelling moet ik eerlijkheidshalve toegeven.)

Eindelijk dus eens een goede (gepikte?) leuze afkomstig uit de denktank van het groene kamp der Agalev-ieten: "No gates, no bill."

De eerdere blabla, boemboem & Co slogans leken meer op spastische oefeningen van het Simplistisch Verbond.
Maar ik mag niet chagrijnig worden: als 't goed is, is 't goed.
De jongerenorganisatie van Agalev richt zich met de slogan tot onderwijsminister Marleen
Vanderpoorten en krijgt ondersteuning van KUL-professor Herman Bruyninckx, europees boegbeeld van de Open Source Software beweging.
Waarover gaat dit chinees?
Momenteel zijn 95% van de computergebruikers consumenten van Microsoft producten.
Onder het mom van preventieve bestrijding van het illegaal kopi‘ren van zijn 'veel te dure software' door studenten , stelt Microsoft vanaf 1 januari 2003 voor studenten een abonnement van 50 EUR/jaar ter beschikking waardoor ze ongestoord MS Office, de Encarta-encyclopedie, Visual Studio kunnen gebruiken en recht hebben op alle Windows upgrades.
Als je die pakketten los zou kopen, dan ben je snel 1500 EUR kwijt.
Met die zogenaamde Oops!-formule laat onze Bill zich weer langs zijn beste kant zien.
Is dat wel zo? Natturlijk niet, 't Is niet al goud dat blinkt.

Ik noem het prijsdumping, concurrentievervalsing en monopolievorming.
Bovendien gebruikt Microsoft het onderwijs om zijn greep op de markt te handhaven en zelfs te vergroten.
Het is doodgewoon een langetermijnstrategie volgens het oeroud principe: jong geleerd, oud gedaan.
Als je niets anders hebt leren gebruiken, raak je er zo aan gewend dat je er zelden of nooit nog toe komt andere formats te hanteren.
Zo handhaaft Microsoft zijn marktpositie.

Waarom zouden computergebruikers nu van slag gaan met "andere" formats (bestandsformaten)?
Bijvoorbeeld om met iets beters te werken, iets "that doesn't suck".
Om verlost te raken van al die virussen, worms en ander ongedierte waarvoor Microsoft-pakketten nogal gevoelig schijnen te zijn.
Uit veiligheidsoverwegingen misschien. Tenzij je natuurlijk bereid bent iedere week een nieuwe security patch te downloaden via het Net.
Of om te vermijden dat je voor de volgende versie van je software weer gaat betalen voor de bug fixes van de eerder betaalde versie. Al weet je zo tenminste waarvoor en voor wie je aan het werken bent.
Of ben je terecht bang van de verborgen Big Brother features in Microsoft's software als je online verbonden bent?
Of wil je niet meer om de paar jaar "verplicht" worden tot een nieuwe en zware hardware-investering als je de nieuwe Microsoft producten nog wilt kunnen gebruiken?
Of wil je eindelijk probleemloos kunnen communiceren tussen verschillende producten van verschillende softwareproducenten?

Het is luguber te moeten vaststellen hoe weinig mensen zich vragen stellen bij hun technologiegebruik, de monopolisering van de informatie(technologie), de maatschappelijke draagwijdte van software, de steeds groter wordende sociale kloof.
Weinig mensen lijken stil te staan bij de gevolgen van de microsoftenisering van de wereld.
Voor gelijke rechten van de vrouw, gelijk werk gelijk loon of tegen apartheid, raketten, Dutroux, ongezond eten kan je mensen motiveren maar de impact van technologie ontgaat de mensheid voorlopig nog.

Vandaag bestaat er 'free' en 'open' software welke een waardig alternatief vormen voor het overheersende Windows-systeem van Microsoft, software welke bestanden aanmaken die ook door andere programma's kunnen worden gelezen, software waarvan de broncode vrij beschikbaar is zodat elkeen die zich geroepen voelt persoonlijk gewenste aanpassingen kan doorvoeren.

De overheid en het onderwijs in het bijzonder zouden moeten begrijpen dat computervaardigheden niet beginnen en eindigen bij het gebruik van Microsoft-pakketten, dat het hun maatschappelijke taak is iedere burger het recht te verzekeren (voor te bereiden) op digitale informatie, op het vrij gebruik van (informatie)technologie.

Wij, burgers, hebben recht op vrije keuze en open standaarden.
Of anders gezegd:

"In a world without walls or fences, why do we need Windows or Gates?"