Twee weken terug begaf mijn laptop het zonder enige voorafgaandelijke waarschuwing.
Ik stond erop te kijken als een koe naar een trein.
Na ruim 12 jaar intensieve computeracrobatie zonder noemenswaardige problemen, sloeg Murphy met volle grijns toe op een donderdagochtend.
Het is vreemd maar bij mechanische defecten blijf ik sto•cijns rustig.
Ik krijg dan een positieve ingesteldheid over me die ik in andere situaties vaak vruchteloos zoek.
Na enkele reanimatiepogingen begon het me te dagen dat het ding professionele hulp nodig had van een computerdokter.
Zoals ik gevreesd had, stelde die de pijnlijke vraag of ik beschikte over backups van de harde schijf.
Mijn ongezonde blos op de wangen deed hem ontvallen: "Neen dus."
"En stonden er belangrijke gegevens op?" vervolgde hij mateloos geinteresseerd.
"Neen, neen, ik had de harde schijf gelukkig eerst gewist, Idioot!!" lag me op de lippen maar ik antwoordde enkel bevestigend als een braaf en geduldig slachtoffer.
Dat hebben dokters immers het liefst.
Nog nooit bij een dokter geweest die je vraagt: "En ... hoe is 't?" of "En ... wat heb je?".
Wil je dan niet antwoorden: "Prima, alles oke" of "Wel mijn onderzoek noopt mij als diagnose te stellen dat ik op dit ogenblik lijdt aan een nierinfectie waarvoor ik dringend als medicatie xxxxx moet toegediend krijgen".
Wel, ik wel.
Goed.
Om terug te komen op het initieel probleem, ik kreeg na 14 dagen het bericht dat ik het ding kon komen halen.
Het was gerepareerd met een "nieuwe" harde schijf "onder garantie".
Als dat geen goed nieuws was: een reparatie die niks had gekost.
Was dit effe geluk hebben.Mijn laptop is leeg.
Een jaar getik en (andermans) geschrijf voor eeuwig verloren.
Niets lijkt zo makkelijk: wat je niet in je eigen hoofd weggestoken krijgt en toch onmisbaar acht, leg je vast op een extern geheugen.
Waaarom maken Alzheimer patienten daar geen gebruik van, vraag je je misschien af.
Wel het antwoord is simpel.
Als je eigen harde schijf is leegegelopen, weet je niet meer dat je nog ergens ...
Een geluk dus dat mijn eigen dierbare schijf niet crashte want geen enkel backup systeem kon me dan nog helpen, geen nieuwe schijf onder garantie op te halen.
Geloof me, ik heb onnoemlijk veel geluk gehad.
Het leven gaat verder en ik kan gewoon zoals voordien terug onnoemijk veel onmisbare data vergaren voor later gebruik.
Dat is een hele geruststelling.
Met een schone lei herbeginnen, wie tekent daar niet voor?
Geef toe, zo hadden jullie het nog niet bekeken.
