Bee-line essay, "Neanderthalers"

De laatste maanden is 't schrijfBEEST in mezelf uit de winterslaap ontwaakt.
Het had gerust nog wat willen blijven liggen maar het werd BRUTaal wakker geschud door externe omstandigheden.
Technische problemen op de kaasmakerij, te wijten aan een amateuristische leverancier, verplichten mij reeds maanden tot het schrijven van een wekelijke column met klachten, weerleggingen en ander naargeestige onderwerpen.
Dergelijke columns beginnen na verloop van tijd een eigen leven te leiden.
Het duurt niet lang of ze raken ingebakken in je wekelijks patroon.
Als je dan toch iets gewoon "moet" worden wat je liever niet doet, maak het dan wat plezant. Het maakt de job aangenamer, het vverkoelt de ergernis en relativeert de frustratie.
Niet dat het me in dit geval echt interesseert maar je hebt natuurlijk geen vat op
het veroorzaakt resultaat bij degene die het te lezen krijgt.
In dit geval blijken mijn leverancier en vooral zijn advocaat niet van mijn schrijfstijl te houden.
Daar kan ik niks op tegen hebben. Ik heb daar ondanks de onaangename perikelen begrip voor. Smaken kunnen verschillen. Gelukkig maar.
Maar nu heeft die advocaat een brief geschreven naar die van mij met de melding dat ze van mij geen brieven meer willen lezen.
Met andere woorden zij verkiezen zich te "unsubscriben" op mijn wekelijkse nieuwsbrief.
De reden voor die jammerlijke opzeg is: een intellectueel niveau beneden alle peil.
Mijn ondermaats niveau zou vergelijkbaar zijn met dat van een Neanderthaler.

Op zoek naar mijn echte roots raak ik met die tijding in complete verwarring.
Had ik enige aanwijzingen bemachtigd om een spoortocht richting Doornik op touw te zetten, nu sturen ze me richting Tongeren.
Heel de andere kant van 't land op.
"Waal of Limburger?" Mr. De Snijder. "Maak uw keuze!".
Ik vraag bedenktijd.

Het internet kan me helpen, schiet me door het hoofd.
Waarom ben ik er anders al jaren mee aan het worstelen?
Het moment van de waarheid lijkt aangebroken: www.neanderthalers.be
En wat lees ik?

Hij is terug. De Neanderthaler.
Levendiger dan ooit. Hij wacht op je. Kijkt je aan. Durf jij het avontuur aan? Waag jij de sprong naar de ijstijd?

Provinciaal gallo-romeins museum Tongeren
26/10/03 - 19/09/04

Elders verneem ik:

Dat de Neanderthaler een domme bruut zou zijn geweest, wordt steeds hardnekkiger tegengesproken.
Onderzoek van de fossiele kunst maakt duidelijk dat Neanderthalers beschaafde kunstenaars waren.
Spijtig dat Neanderthalers niet konden schrijven.

Slechts enkelingen, zoals jullie, weten beter:
"Zij wilden wel maar mochten niet."