Bee-line essay, "Doodgewoon"

Sommige dingen lijken doodgewoon.
Alsof ze er altijd zijn geweest en ook altijd zullen blijven.
Dat veilig warm gevoel thuis te komen bijvoorbeeld, zich vertrouwd te wentelen in de vanzelfsprekendheid dat alles is zoals de dag voordien.
De jas aan de kapstok, de schoenen in de hal, de voeten op de salontafel,
een warme knuffel, een teder kusje bij 't slapengaan.
Hij is er. Dat is toch doodgewoon?
Maar op een dag, een doodgewone dag komt de Dood langs ...geheel onverwacht.
Verdriet en pijn, gemis en herinnering nemen de lege plaats in van de jas, de schoenen, de knuffel en het kusje.
En stilletjes aan wordt dat ook gewoon.
Maar nooit meer doodgewoon.

voor kleine Astrid